My colour story!

Ήρθε η ώρα να μοιραστώ μαζί σας την δική μου ιστορία χρωμάτων και να μοιραστώ κάτι που έκανα χρόνια και νιώθω πως το κάνετε κι εσείς.

Σε όλη τη φοιτητική μου ζωή φορούσα κατά βάση σκούρα  χρώματα και φυσικά μαύρο. Άνοιγε κανείς τη ντουλάπα μου και μπορούσε να βρει ότι υπάρχει σε μαύρα και μπλε ρούχα- φορέματα boho, δαντέλα, παντελόνια, αθλητικά ρούχα όλα μαύρα, παπούτσια μαύρα κλπ! Μόνο μαύρο βερνίκι νυχιών δεν είχα! Μέχρι και τα μαλλιά μου από φυσικά ξανθά, στα 18 μου τα έβαψα κατάμαυρα. Τι άλλο;

Ένιωθα ασφαλής, πιο τύπισσα, πιο «απόμακρη» και μυστήρια, πως κάλυπτε τα παραπάνω κιλά που κουβαλούσα από τις πανελλήνιες που έδωσα 2 φορές. Επίσης όταν έπαιρνα κάποια κιλά, γιατί υπήρχαν αυξομειώσεις, το μαύρο χρώμα ήταν η ασφάλεια μου. Όταν δε η διάθεση μου ήταν κακή το μαύρο ερχόταν και κυριολεκτικά «αγκάλιαζε» όλα αυτά που ένιωθα και με έβαζε ακόμη πιο βαθιά στα άσχημα συναισθήματα μου. Και στη δουλειά φορούσα την «μαύρη μου στολή» και όλα ήταν τέλεια.

Μια μέρα λοιπόν μου είπε η μαμά μου πως θα πάει να παρακολουθήσει ένα σεμινάριο χρωματολογίας και αποφάσισα να πάω μαζί της. Όλο έκπληξη έμαθα πως κάθε άνθρωπος ανάλογα με την επιδερμίδα που έχει, δείχνει πιο φωτεινός και λαμπερός με συγκεκριμένη παλέτα χρωμάτων (λεπτομέρειες θα σας γράψω σε άλλο post). Έτσι λοιπόν, βγήκα ζεστή και συγκεκριμένα “εποχή άνοιξη” που σημαίνει ζεστές -με βάση το κίτρινο- αποχρώσεις, δηλαδή καθόλου μαύρο στην ντουλάπα μου. Φεύγοντας λοιπόν αποφάσισα να τεστάρω την επίδραση των χρωμάτων πάνω μου και στους γύρω μου.

Τη πρώτη μέρα βγήκα στην αγορά και αγόρασα ένα κόκκινο μπλουζάκι, ένα κοραλλί και ένα μπλε παντελόνι. Θυμάμαι πήγα στα μαγαζιά που με γνώριζαν χρόνια και απόρησαν με τις επιλογές μου. Φόρεσα το κόκκινο μπλουζάκι με το μπλε παντελόνι και ένα κόκκινο κραγιόν, όχι κάτι το φοβερό χρωματικά όπως καταλαβαίνεις και βγήκα για καφέ με τις φίλες μου. Η αντίδρασή τους ήταν πραγματικά «σοκαριστική» για μένα. “Τι ωραία που σου πάνε τα χρώματα”, “πόσο λαμπερή”, “φάνηκαν τα μάτια σου πιο γαλάζια” και άλλα τέτοια σχόλια αντίστοιχα.

Την άλλη μέρα είχα κακή διάθεση και αποφασίζω να φορέσω κοραλλί μπλούζα  με μία κίτρινη φούστα που είχα αγοράσει  για μια βάπτιση. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Πρώτον περπατούσα στο δρόμο κι έβλεπα τις γυναίκες, πολύ σημαντικό, να με κοιτάζουν με χαμόγελο στα χείλη, με σταματούσαν και με ρωτούσαν για τα ρούχα μου, αλλά το βασικότερο δεν ήταν όλα αυτά. Η κακή μου διάθεση είχε αρχίσει να υποχωρεί από την ώρα που βγήκα από το σπίτι μου. Κι εκεί αποφάσισα πως το αγαπημένο μου μαύρο χρώμα θα το «άφηνα» στην άκρη και δεν θα ξανά αγόραζα τίποτα μαύρο.

Πού θέλω να καταλήξω λέγοντας σας αυτήν την ιστορία;

Αρχικά δύο χρόνια τώρα δεν έχω αγοράσει τίποτα μαύρο. Άρα, με αυτόν τον τρόπο καταλάβαινα και εγώ και οι γύρω μου πως δεν φοράω τα ίδια καθημερινά. Ξεκίνησα να κάνω απίθανους συνδυασμούς και να τα μπλέκω όμορφα μεταξύ τους. Τραβάς τα βλέμματα και ειδικά σε μια εποχή όπου το μαύρο κυριαρχεί. Σου φτιάχνει η διάθεση από το πρωί και σε ανανεώνει καθημερινά. Τέλος, έγινα η ίδια σύμβουλος δημόσιας εικόνας και χρωματολόγος στην House Of Colour και αλλάζω η ίδια τις ζωές των ανθρώπων σε όλη την Ελλάδα.

Ο μύθος πως το μαύρο χρώμα «καλύπτει» τα παραπάνω κιλά είναι μόνο μύθος (δες την κατηγορία myths). Εάν φορέσεις από πάνω μέχρι κάτω ένα χρώμα, για παράδειγμα μπλε, θα έχει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα όπως και με ένα ίδιο μαύρο σύνολο. Οφείλουμε να βγάλουμε αυτή την ιδέα του μαύρου από το μυαλό μας και πιστέψτε με κάνοντας ένα μικρό βήμα τη φορά θα νιώθετε όλο και πιο όμορφα και θα δείχνετε πως είστε ένα άτομο με μεγάλη αυτοπεποίθηση!

Τι λέτε; Θα κάνετε μια δοκιμή;

Με αγάπη και πολύ χρώμα, Αριστέα Κορκόβελου